- ἱκανότης
- ἱκανότης, ητος, ἡ state of being qualified or adequate for someth., fitness, capability, qualification (s. ἱκανός Lysias, Fgm. 211 Sauppe [in Pollux 4, 23]; Pla., Lysis 11 p. 215a; Stoic. III 68, 3) 2 Cor 3:5.—DELG s.v. ἵκω. TW. Spicq.
Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία. 2015.